Bruinvis

Echt veel Noordelijker op land gaat het dit jaar niet worden. We staan nu op Strave camping op bijna het noordelijkste puntje van Vesterålen. We gaan op land nog 20 km verder naar het Noorden, naar Andenes. Voor zaterdag hebben we daar de Whalesafari's geboekt.

Maar eerst vandaag. Een nacht weer heerlijk geslapen onder aan het stromende/vallende water. Wat is dat toch fijn. Rond half 9 werden we wakker. Fris en fruitig eruit. Thee gezet, koffie gezet. We constateren dat de zalmen waarschijnlijk nog slapen. We hebben het nog niet gezegd of het spring spektakel begint weer. Farid pakt de hengel weer op en gaat samen met Feline weer vissen. Ondertussen blijf ik bij Peppie en ruim ik de daktent weer op zodat hij alleen nog maar hoeft te worden ingeklapt en pak ik, op een paar nog te gebruiken spullen na, alles in. Feline gaat steeds beter werpen, het ziet er goed uit! Ze vangen zelfs een zalm! Alleen gaat hij (of zij) er bij het binnenhalen met blinker er al vandoor. Das pech, vis weg.

Rond 11.30 uur zijn ze uitgevist. We pakken de laatste spullen in, klappen de daktent in en vertrekken. Rond 12.50 uur komen we in Bognes aan, na eerst nog even snel wat boodschappen te hebben gedaan bij de Rema 1000. Mooi op tijd: we zien de veerboot naar Lødingen (Lofoten) arriveren. Vorig jaar gingen we hier met de andere veerboot naar Skarberget, nu is het onze overtocht naar de Lofoten (de klemtoon leggen wij Nederlanders overigens structureel verkeerd. Wij leggen hem op de tweede lettergreep, LoFOten. Hij hoort echter op de eerste lettergreep: LOfoten)

De volle boot stroomt leeg waarna wij erop mogen. De veerboot is bij lange na niet vol wat ons hoopvol stelt qua aantallen toeristen. We parkeren in de buik van de veerboot, zetten alle raampjes op een kiertje voor Pep en lopen naar boven. Op naar de overheerlijke grill pølse med brød. Hét Noorse fastfood product en gruwelijk lekker. (Noorwegen is het grootste worstland ter wereld per hoofd van de bevolking). Ze smaken weer heerlijk.

De tocht duurt ruim.een uur. Na de heerlijke worst gaan we naar buiten. Het is heerlijk rustig weer, bewolkt en niet warm en niet koud. Zo'n 18 graden. Opeens zien we iets wasrvan we aanvankelijk denken dat het grote vissen xijn. Maar het blijkt een school bruinvisvte zijn!! Bizar om ze zo dichtbij te kunnen zien zwemmen.

Uiteraard maken we weer foto's en filmpjes. Feline bedenkt een systeem waardoor dezelfde persoon 3 of 4x op 1 foto kan staan in steeds een andere houding. Ik ren me suf aan rondjes over het bijna lege dek. Farid ook, maar die rent steeds de verkeerde kant op. We lachen ons suf, want het idee klopt maar steeds doet iemand wel iets fout. We nemen de op de foto ontstane misvormingen voor lief. Sneller dan verwacht zijn we al in de haven van Lødingen. Ik koop nog snel een laatste grill pølse met brød voor Feline en an roef roef naar de auto en Pepper.

Als het bovendek van boord is mogen wij vanuit de buik van het schip af. We zijn op de Lofoten!

We rijden een klein stukje en stoppen bij de eerste de beste goede stop en wandelplezier. Ee morten bedenken waar we heen gaan én Pepper moet lopen.

We parkeren bij een baaitje. Het is eb en we wandelen langs het water een stukje.

We besluiten richting Andenes op Vesterålen te tijden. (Op Andenes gaan we de walvissafari doen). We nemen onderweg een camping, maar welke? We willen niet te dichtbij de veerboot zitten, te druk, dus we besluiten halverwege Lódingen en Andenes nasr ern camping te kijken.

De route er heen is mooi. Maar om nu te zeggen halleluja, wat iedereen ongeveer doet en zegt. Vooralsnog is het vooral anders. Aan de horizon overal.de prachtige Lofoten bergtoppen, maar waar we rijden is het nu niet zó uitzonderlijk mooi dat je daar 1000-den kilometers voor gaat rijden. En het is veel bebouwder, wat natuurlijk ook weer logisch is. Zó groot is het natuurlijk ook niet. Enfin we zitten ons vooral te verbazen want zo bijzonder vinden we het allemaal tot nu toe. Maar wat niet is....

De eerste camping kunnen we niet warm.of koud van worden. Dan nog maar een half uurtje verder. En zo belanden we in Stave op de camping. Een grote, maar bijna lege, camping aan de Noorse zee. Ik hoor in mijn bedje de golven tegen de kust rollen. En die kust!!! Dat is dus hagelwit zand met blauw water. Hoe mooi!! Geweldige wandelinge maken we met Feline en Pepper langs de blauwe bloedlijn. Tijdens het afwassen komen we in de camping keuken buurtjes uit de Boerhaavelaan tegen. Farid herkent de man en hij hem. Hilariteit alom. Hoe dan?! Nog goede gesprekken met Nederlandse camping buurtjes die op een tandem aan het rondreizen zijn, een laatste wandeling langs het strand en om 23.30 uur, als het nog klaar licht is, duiken we letterlijk de daktent in: het barst werkelijk van de knutjes en door supersnel.tussen het hor door de tent in te duiken hopen we zo min mogelijk knutsel mee te nemen.