Paradijsvogels .... zonder gasfornuis

Zo, daar gaan we weer, het dagelijkse "dagboek/reisverslag". Die van vorig jaar was a) leuk om te maken, b) je kan het inderdaad niet allemaal onthouden, dus super leuk om na te lezen, c) het is ook nog letterlijk een enorm leuk fysiek boek geworden en d) er waren en zijn toch verrassend veel mensen die het leuk vinden om op deze manier "mee te reizen" -met als enige nadeel dat je bij thuiskomst niet zo gek veel meer hebt te vertellen.

Vanmorgen vertrokken we op exact dezelfde tijd als vorig jaar: 10.29 uur de motor gestart nadat Pepper weer langs de dierenarts is geweest voor al zijn pillen, penningen en keuringen. Droog, zonnetje maar wel 20 graden koeler dan vorig jaar - zo'n voordeel van het reisverslag, je kan het even nalezen.

Dezelfde, niet echt enerverende route (noord Duitsland is via de snelweg ronduit saai). Maar dan wel nu met een uur stilstaan bij Osnabruck. Een groot bord met "Unfall" maar dan blijkbaar al een tijdje geleden. Niets te zien en "out of the blue" rijdt het dan ineens weer. Het valt niet te snappen, verkeersstromen.

Na Bremen een tussenstop op (toevallig) precies hetzelfde punt. Heerlijke koffie, poortjes voor de toilet die weer of nog steeds niet werken. We kruipen er onderdoor. Daarna volgt Hamburg, waar de wegwerkzaamheden vergeleken met vorig jaar niets opgeschoten lijken te zijn. Het is en blijft een enorme puinhoop met langzaamrijdend verkeer. Maar, het rijdt wel door. De containerhaven blijft imponerend. We tuffen rustig verder richting Flensburg.

We besluiten vandaag niet moeilijk te doen, we gaan naar precies dezelfde camping als vorig jaar: Rinkenhæshus Camping in Rinkenhæs/Overby. Simpel, doeltreffend, aardige mensen. Wat wil een mens nog meer. Voordat we er bijna zijn repeteren we nog even wat we ook al weer nodig hadden: douchemuntjes, electra en wificode. De routine zit er na een afwezigheid van 11 maanden meteen weer in.

Bij aankomst blijkt de dame bij de receptie tot onze grote verbazing ons nog te herinneren. We snappen er niets van: 1 overnachting, hoe dan? Er volgt een fijn gesprek over waar we uiteindelijk belandt zijn en waar we nu heen gaan. En ook deze dame bevestigd wat we vorig jaar steeds hoorden: " Oh Lofoten, só beautiful" - nu maar hopen dat het niet tegenvalt. De verwachtingen zijn wel heel hooggespannen.

We horen ook dat het de afgelopen drie weken hier eigenlijk onophoudelijk heeft geregend, met als absolute dieptepunt afgelopen zondag. Vele gasten hebben afgezegd of zijn eerder vertrokken. Dan zijn wij maar paradijsvogeltjes: de hele dag geen regen gehad, alleen maar zon en ze voorspellen hooguit voor vannacht wat regen. Morgenochtend is het droog verzekerd de dame bij de receptie ons.

We zoeken een plekje, precies tegenover ons plekje van vorig jaar en lekker dichtbij de WiFi, het sanitair en de keuken - en dat laatste blijkt vrij vlot maar goed te zijn ook. Het kampement staat weer snel, we proosten op de vakantie en genieten van ons plekje en het feit dat we nu allemaal een eigen donzen outdoor deken hebben waardoor we nóg lekkerder in onze stoelen zitten: de stoelen zaten altijd al heerlijk maar we kregen altijd heel snel een koude rug en daar word je niet blij van. Nu heeft iedereen zijn heerlijke deken: overdag heerlijk in de stoel, 's avonds heerlijk over de slaapzak.

Tijd voor onze eerste campingmaaltijd: biefstuk, krieltjes, salade. Het is een beetje traditie. (Net als dat we morgen macaroni eten :wink:). Hoe we het ook doen, welke gasfles we ook proberen (we hebben er 2 bij ons voor ruim 4 weken): het fornuis doet het niet!! Alles thuis uitgeprobeerd, behalve - je raadt het al - het fornuis, wat zou daar nu kapot aan kunnen gaan? We demonteren de boel, checken de nog niet zo lang geleden gekochte slang, koppelen de zeker te weten 100% volle fles aan. Niets! Gelukkig hebben alle campings in Scandinavië een volledig geoutilleerde keuken waar je gebruik van kan maken, dus warm eten komt er. Maar om nu volledig nutteloos een halve keuken 4 weken door Noorwegen heen te verplaatsen, niet 's ochtends even lekker voor je tentje je eigen thee, koffie en ontbijt te kunnen maken dát gaat ons te ver. Dus morgen maar op jacht naar op z'n minst een nieuwe butaan drukregelaar en wie weet ook maar een nieuw fornuisje. We gaan het beleven. Nu eerst heerlijk slapen in ons beste en heerlijkste bedje. We zijn moe.