Remdieren

Rond 04.00 uur even wakker geworden en zonder mijn hoofd op te tillen de meest mooie lucht voor je zien: diep donkerrood, de zon komt bijna op. Weer in slaap gevallen en toch weer even wakker rond 05.00 uur. De zon is op en piept achter een wolk vandaan recht de daktent in. Wat is dat toch een feestje zo'n daktent!! De meest mooie uitzichten zo vanuit je slaapzak. Zo lang niemand het te koud heeft hebben wij altijd minimaal 1 flap gewoon de hele nacht open. Nog zo'n voordeel van een daktent: omdat je hoog zit kunnen beesten niet je tent in en kan je gewoon buiten slapen. Het muggenhor is natuurlijk wel dicht.

Weer heerlijk in slaap gevallen. Rond 09.00 uur worden we allemaal langzaam wakker. We soezen wat na, kletsen wat en doen rustig aan. Genieten van de stilte en ook de verbazing dat we gisteravond en nu eigenlijk geen rendier zien. We hebben er wél één vlakbij gehoord, althans we vermoedden dat het er één was. Pepper rook ineens wat: neus omhoog en staart naar beneden en heel zachtjes hoorden we takjes kraken. Daar liep iets groots vlak achter de auto. Daar waar Pep de eerste keer laat reageerde, doet hij dat nu niet meer. Met een totaal andere blaf als normaal jaagt hij "het wezen" meteen weg.

De gebruikelijk koffie en thee en dit keer een Engels ontbijtje. Ondertussen scheert Farid zich aan de "ontbijttafel". Het blijft heerlijk zo samen in de natuur ontbijten - ondanks dat het wat spettert van de regen. Koud is het niet, warm ook niet, een heerlijke 14°. Inmiddels ervaren we dit als aangenaam.

We pakken alles weer in en rond 11.30 uur vervolgen we weer onze weg die nog best een lang stuk onverhard-verhard zal zijn.

Verbaasden wij ons dat we 's avonds en 's ochtends geen rendieren hadden gezien, dat wordt vanaf nu ruimschoots goed gemaakt. De komende 2 tot 3 uur staat er te pas en onpas een rendier, soms zelfs een hele groep voor onze neus. We zijn er in één dag nog geen één keer zoveel op de weg tegen gekomen. We hebben er al enorm veel gezien, maar die stonden langs de weg of iets verderop in de omgeving. Maar nu liefst op de weg. En gewoon blijven staan en als ze al weglopen gewoon voor je uit blijven lopen. Het wekt bijna op onze lachspieren. Komische beesten. (Een kleine bloemlezing bij de toegevoegde foto's).

Via een enorm mooie, naar wel heel erg slingerende weg rijden we richting Malung. Het landschap verandert enorm: van ongerepte natuur, naar skigebieden, naar een druk bevolkte wereld.

De vele waarschuwingsborden voor overstekende sneeuwscooters en skiërs blijft bijna komisch in dit groene landschap. Ook zien we hele percelen bos die aangevreten zijn door de Letterzetter kever. We zien ook de sporen in het dode hout dat we zoeken voor onze kampvuurtjes Ook dit is een gevolg van de klimaatverandering en de gevolgen zijn desastreus. Zweden verliest per jaar meer 13 miljoen m3 aan hout aan dit kleine kevertje dat door de warmere en drogere zomers veel beter gedijt. Onder normale omstandigheden, het kevertje was er namelijk altijd al, "verdrinkt" de spar de larven in de hars. Nu, door de warmte en droogte, kan de spar zich niet meer verweren. Daarbij heeft het kevertje ook nog een voorkeur voor het duurste hout: sparren van 40 - 100 jaar oud. Het is een verontrustend en desastreus gezicht, al die leeg gekapte percelen en aangetaste bomen. De balans is ook hier geheel weg.

Ondanks dit blijven de uitzichten en het landschap weer erg mooi. Rond 16.00 uur rijden we Malung binnen en zoeken Malung Camping op. Inmiddels is het met 20° uitermate aangenaam buiten. Als we het camping terrein naderen ziet Feline al het aanwezige zwembad. Wat een verrassing!!

Brigitta gaat naar de receptie en tot enorme vreugde van Feline is er plek (de halve camping is leeg). Nog voordat we uitgepakt hebben is Feline omgekleed en ligt ze in het heerlijk verwarmde zwembad.

We halen de spullen uit de auto. Brigitta rijdt nog even terug naar Malung voor de nodige boodschappen en bij terugkomst bouwen we het kampement verder op. Farid heeft in de tussentijd reuze lol met de Noorse buren. Super aardige mensen met bijna Amsterdamse humor. Noren en Nederlanders, komen we steeds vaker achter, hebben veel gemeen. We kunnen elkaars taal behoorlijk goed begrijpen en, het was ons al eerder op gevallen, ook qua humor snappen we elkaar. Leuk om te ontdekken.

Het is vanavond overigens rond 23.00 uur ook weer voor het eerst echt donker!! Toch de lampen niet voor niets meegenomen. We hebben vandaag ook, sinds het begin van onze vakantie op 19 juli, ruim 6200 km gereden. Inmiddels geeft het dashboard aan dat er over 2100 km een servicebeurt nodig is. Dan zijn we waarschijnlijk net in Nederland. 2100 km: precies de afstand tussen Bussum en Villa Joyosa.

Wie weet blijven we morgen even in Malung, er wordt zowaar een middagtemperatuur van 25° voorspeld...zo warm hebben we het de afgelopen 3 weken nog niet meegemaakt én een zwembad bij de hand. 1+1=2 zullen we maar zeggen.

Locatie: Malung Camping