Afscheid van de zee

We liggen heerlijk gedouched allemaal in onze slaapzakken. Een bijna weemoedige dag. Vandaag hebben we na bijna 2 weken afscheid van de zee genomen en zijn het binnenland ingedoken. We zitten op Karasjok Camping. Karasjok is de hoofdstad van en voor alle Sami. Het Sami volk, wat wij dan vroeger wel de Lappen noemden, leven in Noord Noorwegen, Noord Finland, Noord Zweden en in een stukje Rusland. Naast onze camping staat een bijzonder mooi parlement gebouw.

Karasjok telt 3000 inwoners en wordt omringd door 6000 rendiergronden. Het is hier mooi, maar zó anders dan al het anderen de afgelopen 2 weken. Het is bijna ontvreemden. Het gevoel in Noorwegen te zijn is dan ook veranderd. Maar waar we dan wel zijn?

Vanmorgen zijn we zeer rustig wakker geworden en hebben tot 12.00 uur genoten van de zon. De rendieren kwamen nog 2 keer nieuwsgierig kijken. Heerlijk ontbijtje, zonnetje....wat wil een mens nog meer.

Rond 13.00 uur rijden we weg met dreigend onweer boven ons hoofd- we zijn precies op tijd weg voordat de bui losbarst.

We rijden richting het Westen en zien de afslag naar het zuiden over het hoofd. Na 30 minuten langs wederom adembenemende uitzichten gereden te hebben komen we er door stomtoeval achter. Keren en terug. Zo wordt een aanvankelijk kort ritje van 1 1/2 uur toch nog lang.

Als we aankomen op.Karasjok camping informeren we naar de weersverwachting. Er wordt regen voorspeld. We zetten de tarp ook op. De weg naar Karasjok toe en Karasjok zelf is groen, groen, groen. Bomen, bomen, bomen, en daartussen heel veel.soorten mos en paddestoelen. Vooral ook grote paddenstoelen. Zó groot hebben we ze nog nooit gezien. Een doorsnee van 20 cm is niets.

Het andere landschap is wennen. Blijkbaar zijn we zo "gewend" geraakt aan de bizar wijdse en mooie zee- en toendra uitzichten dat dit bijna als gewoontjes voelt.

Karasjok is nu groen maar over maximaal 6 weken ligt hier weer sneeuw tot aan ongeveer juni. Overal zie je dan ook borden voor wegen met de sneeuwscooter. Als we dit landschap en deze omgeving indenken vol sneeuw, sneeuwscooters, Sami en rendieren moet dat ook weer adembenemend mooi zijn.

Veel Sami leven in de winter/sneeuwperiode rondom Karasjok, maar trekken daar in de zomerperiode weg, richting de kust waar wij vandaan komen. En dat heeft een reden: de muggen. Het zijn er veel. We kopen, op advies van de vele ervaren Scandinavië gangers op internet fora, hier bugspray. Hij werkt!! Pet op, capuchon op, lange broek en lange mouwen. En dan nog, ze prikken gewoon door je spijkerbroek heen. Het muscito gaas in de daktent werkt perfect. We weten hem mug vrij te houden en slapen heerlijk in een nagenoeg doodstil Karasjok.

Overigens komen we nóg 2 dingen in de plaatselijke supermarkt waar we al een tijdje naar op zoek waren: een mooi handzaam bijltje om hout voor het vuur te kunnen hakkn én.....paperclips, om mijn telefoon open te kunnen krijgen. Voor €3,40 kopen we een lullig doosje paperclips. Maar het resulteerd wél, na een uurtje "werken" voor Farid dat alle data van de SD kaart gebackupt is op de laptop en dat mijn telefoon weer een SD kaart heeft. Wel een andere. De oude laat zich vooralsnog niet formateren. Iets voor latere zorg. Maar alle foto's en films van de afgelopen 2 weken (en jaren ) zijn er gewoon nog. We kijken 2 weken filmpjes en foto's terug. Wat hebben we al ongelooflijk veel gezien en meegemaakt. Bijna teveel om te onthouden. Gelukkig hebben we daar de externe opslag plekken voor. We besluiten van de reisverslagen en foto's een mooi boek te maken. En uiteraard een film (wat nog een heel karwei gaat worden).

Geregend heeft het overigens nauwelijks.

Locatie: Karasjok camping